DAGBLAD DE PERS: VERFRISSEND

Op de kop af 24 uur voor het plaatsen van dit logje rolde de eerste editie van het dagblad De Pers van de persen. Een nieuw avontuur in medialand en na Metro en Spits het derde gratis dagblad. Eerst met een oplage van 250.000 en alleen verkrijgbaar op de stations, maar binnen twee jaar moet de oplage kunnen stijgen tot 800.000 en is de krant op meerdere punten te krijgen. De partner van Tjan was zo vriendelijk er een voor Tagrijn te scoren, waarvoor ik haar hartelijk dank. Voor degenen die nu niet in het gelukkige bezit zijn van de krant, je kunt hem hier ook in zijn geheel digitaal bekijken. (Met het schuifje boven is de pagina te vergroten en links en rechts onderaan kun je de bladzijde omslaan.)   (update: inmiddels niet meer.)

Eerste indruk
De eerste indruk is veelbelovend. De krant maakt de door Jort Kelder bedachte slogan ‘gratis maar niet goedkoop’ meer dan waar. Niet alleen oogt de lay-out fris en is de keuze voor een schreefloze letter voor een dagblad zeer verrassend, maar ook de inhoud maakt duidelijk dat geen genoegen wordt genomen met voorgekauwd ANP-nieuws, iets waaraan Metro en Spits vaak mank gaan. De krant heeft dan ook veel meer journalisten in dienst. In tegenstelling tot de vorig jaar gelanceerde krant NRC Next, gaat De Pers wel de diepte in zonder de kreet ‘lees verder op internet’. Een artikel over een onderzoek dat heeft aangetoond dat de tabaksindustrie extra nicotine toevoegt om de rokers verslaafd te houden nu de omzet terugloopt, is schokkend. De doelgroep lijkt in het algemeen ‘de Nederlander’, ongeacht politieke voorkeur en opleiding. Een nogal links getinte column van Hans Wiegel komt wat raadselachtig over. Meent hij dit of is het pure ironie? Een sudoku waarvan maar liefst 35 vakjes zijn ingevuld toont aan dat de krant echt ‘voor iedereen’ is.

Gaan ze het redden?
Tagrijn hoopt het van harte, want de krant is een aanwinst. Kan het vergeleken worden met een betaald dagblad? Nee, daarvoor zijn 28 pagina’s op tabloidformaat niet toereikend. Als je in de eerste editie naar het aantal advertenties kijkt, is er nog veel werk aan de winkel voor de afdeling acquisitie. Slechts een kwart van de krant bestaat uit advertenties, waarvan dan nog twee pagina’s felicitaties van NRC en Parool. Ter vergelijking: het 40 pagina’s tellende Witte Weekblad, een van de huis-aan-huisbladen in Leiden, heeft 28 betaalde en 12 redactionele pagina’s. Met een trits journalisten en de columnisten Wiegel en Westbroek aan boord, lijkt het dus vooralsnog geen winstgevende onderneming. Maar, en dat hopen we toch oprecht, daar zal wel verandering in komen als de krant op grote schaal door de lezer wordt gewaardeerd. Tagrijn hebben ze in ieder geval al ingepakt!