GELUL

Gemeier, geklets in de ruimte, slap ge-oh, bullshit, kortom: gelul. Daar gaat het in dit stukje over.
Vorige week heeft minister Plasterk een miljard euro in het onderwijs gepompt om de kwaliteit hiervan te verbeteren. Hard nodig, ben je geneigd te zeggen. Vooral als je hoort dat ene meneer Wim Peeters binnenkort aan de Leidse universiteit promoveert met louter gelul. En daar heeft de universiteit dan ook nog eens geld voor beschikbaar gesteld.
Maar oordeel niet te snel, want de zaak ligt toch wat genuanceerder. Wim Peeters heeft namelijk een studie gemaakt van ‘de afvalproducten van de communicatie’.
Dat door de eeuwen heen altijd ontzettend werd gezwetst is bekend. In de middeleeuwen werd het zelfs als een ziekte beschouwd en leden de kletsmeiers aan de ‘praatziekte’.

Gaat de wereld aan zinloos gelul ten onder?
Nu vult iedereen zijn dag natuurlijk af en toe met vrijblijvend geleuter. Want een hele dag zinvol praten, is heel vermoeiend en ook onmogelijk. Man komt vermoeid thuis van zijn werk, stapt de kamer binnen en vrouw wacht hem op met de volzin: ‘Schat, wat vind jij van die uitspraak van Spinoza dat iedereen evenveel recht heeft als hij macht heeft?’ Dan ligt de echtscheiding toch snel op de loer!
Maar dat er vandaag meer oeverloos ge-oh’d wordt dan vroeger, staat wel vast. Op internet zijn wereldwijd honderdduizenden weblogs te vinden die zich nu niet bepaald allemaal met diepgaande zaken bezighouden. En het gezwam op de tv draagt ook weinig steentjes bij tot zinvolle discussies in de huiskamer. Politici verwijten elkaar regelmatig dat ze uit hun nek staan te kletsen.Of is dat niet waar en is het nu niet erger dan vroeger? Nee, het is niet waar, want dat werd altijd al geroepen als er een nieuw medium kwam: ook de radio zou destijds de pest zijn voor een goede onderlinge communicatie. Maar de wereld is nog nooit ten onder gegaan aan gemeier. Het gezwets was er, is er en zal er altijd blijven. En daar schrijft Tagrijn dan weer een stukkie over: allemaal gelul.
Zo Wim, en nou jij!