ARIE IN ZAK EN AS

‘Wat een zucht, Arie! Is er iets?’, vraagt Ans.
Arie legt de krant neer. ‘Ja Ans, ik word gek van die krant. Ze maken van iedere scheet een olifant. Luister, als jouw zuster Wil jarig is, hoe gaan we daar dan heen?’
‘Ja, met de trein natuurlijk. Hoe anders?’
‘Precies. En dat zie ik nou nooit es in de krant staan. Maar als de koningin met de trein naar een verjaardag gaat, is dat meteen schokbarend nieuws.’
‘Arie, omdat ze niet met het vliegtuig kon. Door die as.’
‘Ja, die as, ook zoiets. Goed, dat je erover begint, want dat slaat ook kant of wal. Zolang als ik leef en misschien nog wel langer, draait de wereld al om zijn as, en nu draait ie een keertje ín zijn as, en hup, de hele wereld in rep en rumoer.’
‘Man, hou toch op. Je zit nu echt te kletsen.’
‘Nee Ans, jij wilt het helemaal niet zien. Weet je nog wat de vorige president van Amerika zei? Die zei: ‘We gaan de as van het kwaad bestrijden’. En dat zocht ie dan ergens in Azië. Maar als dan een paar banken op IJsland iedereen in de geldzorgen brengen en je met je neus op de deksel wordt gedrukt, hoor je niks. En nu dan ook nog eens bij overmacht van ramp de as van het kwaad daar de grond uitspuit, gaat er bij die Obama nog geen lampje rinkelen.’
‘Arie, je zit jezelf gewoon tegen te spreken. Eerst zeg je dat alles in de krant wordt overdreven en nu denk je opeens dat het terrorisme uit IJsland komt. Wie overdrijft hier nou?’
Tot verbazing van Ans verschijnen er denkrimpeltjes op Arie’s voorhoofd. ‘Tja, Ans. Misschien heb je wel een beetje gelijk. Hoor je straks dat het allemaal één grote opgeblazen zeepballon was. Als de buren straks zitten te barbecuen zegt een piloot ook niet ‘o jé, gauw een blokje om’. Maar wij trappen er weer in als zoete koek.’
‘Nou Arie, zo’n vuurspuwende berg is wel een klein beetje erger. Al is het natuurlijk wel heel goed voor het milieu, een weekje geen vliegtuigen in de lucht. Maar daar had jij natuurlijk nog niet aan gedacht.’
‘Ans, als jij er niet steeds tussendoor zat te kwekken, zou ik dat allang hebben gezegd. Het lag al op het puntje van mijn lippen.’
‘Daar ligt je sigaartje al, Arie. Pas op je as.’ 

Oudere verhalen over Ans en Arie zijn hier te lezen.