ARIE’S ONGEMAK

‘Arie, je loopt nu al dagen te zuchten en te steunen. Hou daar nou toch es mee op’, zegt Ans.
‘Hèhè, m’n vrouw wordt wakker’, roept Arie uit. ‘Zie je dan niet dat ik me hier in huis amper kan voortplanten? Ik zit al weer dagen met die knie te kampen.’
‘Arie, dat heb ik echt wel gemerkt, maar ik zeg er niks meer van. Ik heb al honderd keer gezegd: ga eens naar de dokter. Maar nee, kabouter Eigenwijs blijft er gewoon mee doorlopen.’
‘Kabouter Eigenwijs? Nou ja zeg, ik ben met die knie soms de wanhoop ten top, maar ik ben niet zo’n type dat gauw klaagt.Dat weet je best; ik hou niet van die mensen van ‘altijd is Roodkapje ziek’.
‘Goed Arie, dan ga je niet naar de dokter en blijf je er lekker mee doorlopen. Net als vorige keer, toen…’
‘O, gaan we weer ouwe koek uit de sloot halen? Jij altijd met je achteraf kaarten. Wat dacht jij dan dat zij er aan kon doen? En dan  zegt ze: doet u de broek maar even uit. Moet ik voor die vrouw in m’n blote kont gaan staan. Daar raak ik ook al helemaal van over m’n stuur. En dan word je daarna van de hak naar de tak gestuurd, krijg je dat hele circus over je heen.’
Ja, Circus Knie’, grapt Ans.
Dit vindt Arie niet leuk. ‘Waarom moet jij er altijd een potje van bakken? Terwijl ik hier hevige pijnen lijd.’
‘Omdat je niet wilt luisteren, Arie. Daarom. En als jij nu niets doet, komt van het een het ander. Nog meer kwaaltjes. Maar ja, als jij dat wilt…’
‘Nog meer kwaaltjes? Ja, als je ouder wordt takel je nu eenmaal steeds verder achteruit. Jij ook, Ans. Als dat met dat oog van jou zo doorgaat, loop je straks ook met zo’n blijdegelindestok. Maar behalve die knie ben ík voorlopig zo gezond als een hoentje. Moet er niet aan denken straks in zo’n aanwoonleuning te moeten wonen.’ 
‘Ja,het is toch maar goed dat we nog zo’n jonge god in huis hebben’, schampert Ans. Maar toch probeert ze het nog een keer. ‘Die mevrouw De Groot van de overkant heeft een kunstknie gekregen, dus…’
‘Dat is waar, die loopt weer als een koekoek. Maar denk jij dat ik de rest van mijn leven als een halve robot wil rondlopen? Nee Ans, aan mijn lijf geen mayonaise. Ik…’
‘Dat is het!’, valt Ans hem in de rede. ‘Mayonaise. Ik wist dat ik nog iets op m’n boodschappenlijstje moest schrijven. Ik ga meteen maar naar de super. Loop je even gezellig mee?’

Eerdere belevenisen van het echtpaar Ans en Arie vind je hier.