We zijn er weer. Het heeft allemaal wat langer geduurd dan ingeschat. Omdat ik tijdens de verbouwing verstoken was van gas, water en licht fungeerde de woning van mijn zus en zwager in Harderwijk en in het weekend hun huis in Zeeland als opvangcentra. Maar daarnaast verleenden ze ook hand- en spandiensten, heel veel hulp en geestelijke bijstand. De uitdrukking ‘van je familie moet je het maar hebben’, wordt vaak negatief gebruikt, maar in dit geval gaat dat niet op. Het was groots, geweldig en fantastisch. Wat zij allemaal hebben gedaan is niet te beschrijven. (Misschien zou dat overigens wél kunnen, maar dat doe ik niet.) Hulde, verpletterend veel dank en de vlag uit voor hen. Maar waar is die vlag nu toch gebleven? Want veel dingen zijn nog zoek, ofschoon alle verhuisdozen inmiddels zijn leeggemaakt. Alles heeft weliswaar weer een voorlopig plekje gekregen, maar waar ook al weer… Zelfs het toilet was opeens zoek. Loop je ’s nachts slaapdronken en nachtblind op de tast naar het toilet, kletter je meteen tegen de wascombi aan. Daar word je wel wakker van. En dan weet je het opeens weer. O ja, het toilet staat nu ergens anders.
Pompeï
Bij thuiskomst waande ik me in Pompeï. Gelukkig had ik de twee bekwame archeologen uit Harderwijk bij me die zich ook hebben ingezet de woning weer op te graven uit de grijze stofmassa. Daaruit kwam na twee dagen intensief zuigen, soppen en boenen een half nieuw huis tevoorschijn. Prachtig, hulde aan de firma Brugman en aannemer Kalshoven; uitstekend werk en uitstekende service. Mensen die meedenken en de meest praktische oplossingen voor je zoeken, waar vind je dat nog. In het voorjaar dus vol vertrouwen de andere helft van het huis. De oude helft ligt nu op de stort of in de kringloopwinkel.
Weer bij de les
Tijdens mijn afwezigheid heeft Komrij de pijp aan Maarten gegeven, zijn de Nederlandse renners bijna allemaal uit de Tour gestapt, bakten het Nederlands elftal en onze tennissers er niets van, is het ook niet erg opgeschoten met de economische crisis en heeft Hero Brinkman nog maar weer eens een nieuwe politieke partij opgericht. Daar zit ons land op te wachten. Alom ellende en hectiek die voor een groot deel langs me heen is gegaan, op de regen na. Dit land kan dus blijkbaar niet zonder Tagrijn, want als hij even niet oplet gebeuren er rare dingen in ons land. Na een stapel kranten van zes weken en een overvolle mailbox te hebben doorgeworsteld ben ik weer een beetje bij de les en kan ik me weer inzetten voor dit land en vooral voor dit weblog. Maar eens zien het ritme er weer in te krijgen.
Dank aan webloggers die reageerden en mailden. Nee, er was geen onoverkomelijke tegenslag, er is me niets ernstigs overkomen en evenmin zijn er steunmuren of -balken ingestort. Ik bezoek iedereen weer snel. Want jullie weet ik nog wél te vinden.
tagrijn 
Welkom terug!
Arghh dus het komt nu allemaal weer goed. Mooi dan durf ik naar de OS te kijken en te stemmen
Welkom terug Tagrijn. Hopelijk ben je inmiddels aan je eigen huis gewend. Fijn dat je binnenkort weer met je stukjes begint. Ik houd je blog in de gaten 🙂
Tjonge, wat een verbouwing. En ik maar denken: …”dan neemt hij toch een laptopje, kan hij gewoon doorgaan met z’n blog”. Ik wist niet dat het zo’n klus zou worden. En wat een fijne familie heb jij. Ik hoop dat je er gauw weer het plezier erin hebt.
hoi hoi je bent terug en nou weer gaan schrijven en fotograferen hoor.
welkom thuis, tagrijn! ;-))
blij je weer te zien en ja, wij zitten/staan/liggen/.. nog altijd op dezelfde plaats! 😀
heerlijk dat je zoveel steun gekregen hebt van je familie!
vanaf nu is het enkel genieten; van je nieuwe huis, familie en vrienden en natuurlijk van dat kleine stukje virtueel gedoe! 😆
Gelukkig ben je er weer.
(Ze hebben er wel heel lang over gedaan ja, eigenlijk best knap, tenzij je een vierdubbele woning hebt. Ik ken het gebouw waar je woont, er woonde jarenlang een tante van mij. Maar het is dus mooi geworden, Je bent tevreden. Fijn!)
En wij weten jou ook wel te vinden!
Pompeï deed me eerst denken aan een vakantieverslag, maar al lezende pakte dat heel anders uit.
En ondertussen is Kopland ook niet meer.
Het gaat allemaal maar door, net als de regen.
Welkom weer terug Tagrijn!
Onwijs leuk dat je er weer bent.
Omdat jij er even tussenuit was heb ik de ‘tsja’ maar even overgenomen: http://www.annespike.nl/?e=1457
hihi 🙂
Fijn dat je weer terug bent.
Je hebt natuurlijk wel een paar mooie evenementen gemist in de stad.
Hoop dat je verbouwing helemaal naar wens gegaan is, behalve het stof 🙂
Nu echt eerdaags even een biertje gaan doen samen he.
Ha Tagrijn, welkom terug. Ja stel je voor dat wij ook verhuisd zouden zijn en jij maar tegen lege sites opbotsen ;). Nou dankzij mensen als jij draait de economie nog, je hebt de werklui flink aan het werk gehouden zo te horen 🙂
Hoi Tagrijn,
Welkom terug in blogland. De verbouwing is achter de rug, dus je kan nu genieten van je “nieuwe”huis. Tja, buiten zitten gaat toch niet deze zomer, dus kun je binnen extra tijd doorbrengen en het resultaat bewonderen.
Leuke, vermakelijke blog en wat fijn dat je van je familie zoveel hulp hebt gekregen.
groetjes Ghita
Welkom terug! Heerlijk zoals je op de jou eigen wijze dit heuglijke feit aankondigt. Ik verheug me al weer om de komende logjes.
Pas wel op met het verkennen van je half vernieuwde huis. Dat je niet struikelt, waardoor het werk van de orthopeed naar de barrebiesjes gaat.
Welkom terug! Je hebt het weer mooi beschreven, en de foto’s versterken het heel goed!
Welkom terug Tagrijn ,we kunnen inderdaad niét zonder je ! Fijn dat alles zo naar wens verlopen is en natuurlijk gewéldig dat je zulke fijne familieleden hebt .
Doe nog maar even voorzichtig in de nacht tot je wat meer aan alles gewend bent ,dus licht aan ook al is dat niet prettig als je nog half slaapt 😉
Welcome Back, om met John Sebastian van The Lovin’ Spoonful te spreken. Je kent ‘m?
Je hebt m’n mail neem ik aan ontvangen. Grtz Albert
P.S. Wat een gedoe he, zo’n verbouwing. Om knettergek van te worden (als ik het al niet was ghehehe)
Wat heet, je vond er zelfs eentje éxtra, hihi. Ook tttt-dinges zeg, zit ik net hier te kijken en verschijnt er op mijn log een reactie van jou. Het linkje naar jouw weblog is klaar. Binnenkort kom ik bij-lezen. Eerst zelf even de boel verbouwen (op mijn log) ;-).
He he…. eindelijk. Ben wel benieuwd of je nou nog bij het optreden bent geweest van je neefje vorige week zondag. Of zat je toen ook in Zeeland.
Love As Always
Di Mario
ha fijn, huize tagrijn is weer in de lucht,
gezellig tagrijn
alles sal reg kom, en zie….
hij had gelijk:-)
welkom terug.