Dit mag geen naam hebben

 Een paar jaar geleden kreeg ik een schaaltje  cadeau. Niet zomaar een schaaltje om mooi te zijn, nee, het was bedoeld om iets op te leggen. Er waren een paar puntjes kaas op getekend. Zo’n puntje met gaten dat altijd model staat voor kaas dat een muisje via een tocht door een doolhof moet bereiken. Vooruit, dat kan nog net door de beugel. Maar dan staat er ook nog met grote letters KAAS op. Voor het geval je het nog niet zou snappen. Of omdat de tekenaar twijfelt aan zijn eigen talent. En ook zo van: heb niet het lef hier gevulde eieren  op te leggen, want dan zwaait er wat. Alleen al om te weten wie of wat er dan zwaait zou je dat juist doen.
 Als ik vanuit mijn appartement over de galerij loop kom ik een grote rode deur tegen. Links van die deur zitten knopjes. De een met pijltje naar beneden, de ander met  pijltje naar boven. Waarvoor zou die deur nu toch in hemelsnaam dienen? Is het misschien een fietsenstalling? Of een verdwaalde bezemkast? Gelukkig staat er met grote witte letters LIFT op geschilderd.
Dit soort overbodige info tref je dus echt overal aan. Een tijdje terug kon je bij Blokker mokken kopen met het woord MOK erop en bij  Xenos zag ik een doos met vier duidelijk zichtbare kaarsen erin met het woord KAARSEN. Want men mocht eens denken dat het zuurstokken waren, al verschaft de mededeling aan de achterkant ‘niet voor consumptie geschikt’ daarover toch voldoende duidelijkheid.   Een broodtrommel waar BROODTROMMEL op staat, ook zoiets. Voor degenen die mochten menen dat je daar prima honderd pakken chocoladehagelslag in leeg kunt storten.
Er rijdt heel snel een grote rode auto met loeiende sirene en zwaailichten en ladders op het dak voorbij. Hé, de ambulance, denk je dan. Goed dat er BRANDWEER op staat om je uit de droom te helpen.
Als je Fransje Bauer of Jantje Smit op je scherm voor een uitbundige menigte ziet zingen is het totaal overbodig ook nog eens in de linkerbovenhoek van het  scherm het woord TROS te plaatsen. Evenmin is het echt noodzakelijk dat een krant met een kop in chocoladeletters, daar TELEGRAAF boven zet. Ik geef toe, deze twee voorbeelden zijn in dit verband niet echt sterk, maar voor iemand met een Tros- en Telegraaffobie wel erg leuk om op te schrijven.
Een brievenbus met het woord POST erop, een station met het woord STATION in koeienletters op het dak.
Je loopt langs een winkel met vele soorten wijn en andere sterke drank in de etalage. Om te voorkomen dat je hier naar binnen stapt om een nieuwe broek of een krop sla te kopen heeft men voor de zekerheid toch maar SLIJTERIJ boven de deur gezet.Welke creatieve kruimelvlaaien bedenken zulke dingen toch steeds?
Mijn al lang overleden grootmoeder had een houten rekje aan de muur hangen waarop met koperen letters stond: COURANTEN. Dwars als ze was, deed ze daar dus alleen de kerkbode in. De kranten verdwenen in de kattenbak voor Koos. Ik hou daar wel van. Zij zou vast en zeker op mijn kaasschaaltje stukjes boerenleverworst hebben gelegd. Met opzet, om dwars te liggen. Blijkbaar zit dat ook een beetje in mijn genen. Dus gaan de theezakjes in die bus waar KOFFIE op staat en in die bus met THEE erop de koffiecupjes. Lekker puh!

Advertenties