Op 3 oktober 1574 zagen de watergeuzen kans door storm en stijgend water Leiden te bereiken. De Spanjaarden die de stad al maanden hadden belegerd en uitgehongerd vluchtten in paniek weg van de Lammenschans. De stad was nu bevrijd al was de tol voor de vrijheid hoog. Duizenden mensen waren van honger gestorven. De geuzen brachten haring en wittebrood mee. Ieder jaar wordt nog gratis brood en haring uitgereikt aan iedere Leidenaar die dat wil hebben.
Op de dag van Leidens Ontzet staat een onafzienbare rij Leienaars opgesteld voor De Waag om dit traditionele voedsel in ontvangst te nemen. De hutspot, het voedsel dat bij de verlaten schans door de Spanjaarden was achtergelaten, is eveneens een traditionele maaltijd op deze dag. Vast onderdeel is ook de jaarlijkse optocht die dit jaar het motto Leiden ontSpanje meekreeg. Ik heb wat foto’s van de jaarlijkse optocht uitgezocht die na selectie overbleven.
Spectaculair was het dit jaar allerminst. Waarschijnlijk is geldgebrek het steeds groter wordende probleem. De ongeveer tienduizend leden van de Drie Octobervereeniging betalen jaarlijks een bijdrage van een tientje, waarvan onder andere de optocht, de uitdeling van haring en wittebrood en het grootse vuurwerkspektakel wordt betaald. Ook komt er wat geld uit subsidies en van het staangeld van de kermisexploitanten naar de vereniging toe. Bij elkaar geen bedrag om er meer van te kunnen maken dan het nu is. Spijtig om te zeggen maar de overige 113.000 inwoners gaan alleen maar tekeer dat het ook dit jaar weer helemaal niks was. Zij hebben eigenlijk geen recht van spreken.
Iets over de foto’s. Op de tweede foto de gouden koets, waarin dit jaar de medailles winnende Leidse roeiers van de Olympische Spelen mochten zitten.
Natuurlijk veel Spaanse elementen: muzikanten, dansers, danseressen, tomatengooiers. Ook zie je hierboven nog een stoet van uitgehongerde kinderen tijdens het beleg van de stad.
Grappig is de foto waar de Leidse kleuren rood en wit, fier zowel door toeschouwers als deelnemers worden gedragen.
Traditiegetrouw werd de optocht weer afgesloten door de muzikanten van K&G, meervoudig wereldkampioen in de sectie show- en marchingband.
Ook de vrouwen met grote trossen ballonnen lopen zoals ieder jaar achter de stoet aan in de hoop nog wat te verkopen.
De optocht was dit jaar dus wel klein beetje een allegaartje. Maar met het gegeven dat je moet roeien met de riemen die je hebt, is het toch weer een hele prestatie zo’n optocht voor elkaar te krijgen.
Na de optocht trekt iedereen het centrum in. Misschien ook wel om de stoet in het midden van de stad op een andere plek nog eens te zien. Ofschoon een groot deel van de Lammermarkt niet voor de kermis kon worden gebruikt in verband met de aanleg van een verdiepte parkeergarage, bleef het ook dit jaar in grootte (na Tilburg) nog steeds de tweede kermis van ons land en kermisexploitanten komen hier graag. Anderen slenterden een andere kant het centrum in langs de kraampjes en de optredens her en der.
Tagrijn liep naar een van de tientallen terrassen aan de Nieuwe Rijn. Waarbij opviel dat het daar niet eens veel drukker was dan anders op een gewone maandag. Vanachter een glas witte wijn en een portie bitterballen (zie foto) had hij zo goed zicht op de voorbij lopende feestvierders.
tagrijn 
Zo’n oud traditioneel feest moet toch blijven bestaan. Er zal aan fondsenwerving gedaan moeten worden. Dat is opeens overal zo.
Maar het is toch een leuk feestelijk verslag geworden en prachtige foto’s. En jullie hadden ook al mooi weer. Dat is tenminste gratis,
Toch een mooi verslag. Het is meestal zo dat de mensen die niets doen het hardst roepen dat er niets gedaan wordt. Het lijkt ook wel of zulke volksfeesten een soort uit gaan sterven en dat zou toch best jammer zijn.
Die titel: wat een meesterlijke vondst!
Door een boek dat ik pas gelezen heb, ben ik op de hoogte van de feiten van het Leidens Ontzet en vind het heel terecht dat deze bijzondere gebeurtenis ieder jaar gevierd wordt. Zeker met een portie bitterballen.
De foto van die trommelaar, haha. Die heeft een ernstige taak (-:
een heerlijk kleurrijk verslag heb je er van gemaakt Tagrijn,
het is weer genieten geweest, wij genieten een beetje na met de foto’s
heel mooi verslag van deze aloude traditie, tagrijn! 🙂
aan de uitbundigheid van je foto’s is niet te merken dat er een tekort aan geld is!
Zijn er maar tienduizend lid van de 3 OctoberVereeniging? Dat valt me tegen! En dan maar klagen, die Leidenaars, zijn ze goed in! Ik woon al veertig jaar ver buiten Leiden en ben al zeker 25 jaar niet meer op 3 oktober in de stad geweest. Ik vier het mee via Tagrijn en Leidse Glibber. Maar ik ben nog steeds lid. Dat tikt natuurlijk niet aan, die buitenleden, maar toch ..
Wat heb je mooie foto’s gemaakt. Die geven een goed beeld van een fleurig feest. En je verslag doet de rest. Heerlijk om te lezen. Het thema vind ik trouwens ook grandioos gekozen.
Ik heb me altijd afgevraagd waarom de Spanjaarden hutspot aten. Dat is toch helemaal geen Spaans gerecht, zou je zeggen. 🙂
Ja, het is een mooie traditie! En daar weer een mooi verslag van.
Maar het ziet er toch allemaal héél gezellig en vooral kleurig uit.
Ik krijg op slag zin in een portie bitterballen, mjammie!
Ja ,dat is weer mooi gedaan Tagrijn. mooi die kleuren, (Spaans op 3 October)
Leuk om bij jou weer even het 3 oktober gebeuren te bekijken. Ik zelf hou niet van die drukte, dus wij zijn vaak weg in die periode….
Prachtige kleurrijke beelden. Zie ik nou goed dat de 2 blonde dames met oranje hoedjes samen 1 jurk aan hebben?
leuk verslag van een feest dat ik totaal niet kende
Als het wat karig is dan moet er toch maar wat meer geld die kant op. Zou toch zonde zijn als dit feest de titel karig mee krijgt.
Maar.. voor mij ziet het er nog steeds mooi uit.
Love As Always
Di Mario
Als Leidse glibber ontkom je natuurlijk niet aan de Drie Octoberfeesten.
Dacht dat de goudenkoest werd opgeknapt.
tomaten gevecht is vast nieuw, nooit hier gezien en bij Leideseglibber.
Een leuke log heb je gemaakt. Hans
Mooi verslag weer Tagrijn van een heel mooie dag, nou ja zeg maar vijf dagen want donderdag al begonnen met de minikoraal 🙂